2025

 Klaas Deuten heeft een mooi, uitgebreid verslag gemaakt van de zeer geslaagde fietstocht, met dito foto’s. Hieronder kunt u dat verslag lezen en de foto’s bekijken.

Plotsklaps kwam,en we in de agenda tegen dat we ons opgegeven hadden voor de fietstocht in de Betuwe van Novavita. We waren iets anders van plan. Ons programma meteen aangepast
en gezorgd, i.v.m. de verkeersproblemen rondom Amsterdam, dat we een dag eerder in Geldermalsen waren.

De volgende morgen verzamelden we ons op het P&R terrein van station Geldermalsen. Er waren nog enkelen die de dag van tevoren waren gearriveerd in Geldermalsen. En die, die dat niet hadden gedaan, waren er allemaal keurig op tijd. We begroetten elkaar. Je merkt dat Nova toch wel erg groot is, want ik herkende niet iedereen, Maar ja, ik heb NOVA al 20 jaar geleden verlaten. Huub Oostendorp vertelde in grote lijnen wat ons deze dag te wachten stond. Het was niet de eerste keer dat Huub deze fietstocht organiseerde. De vorige keren ging de fietstocht langs het riviertje de Linge, dus had hij voor deze fietstocht een andere route genomen. Dat hebben we dan ook ontdekt. We startten met 19 man op de fiets, dus niet naar de Linge, maar naar een pontje over de Waal.

De route ging mooi over binnenwegen, zodat we als groep mooi bij elkaar konden blijven. Toch een totaal ander landschap dan ons Noord Hollandse landschap, maar wel lekker wijd. Bij de pont was ook onze eerste stop- en koffieplaats in de herberg het Veerhuis van Varik. Meteen een bijzondere plek. Niet vanwege het gebouw, maar door het feit dat er een kruiwagen in de herberg stond. Op verzoek van Huub kon de herbergier ons een prachtig indrukwekkend verhaal vertellen. Hij had met grond van de herberg in de kruiwagen gelopen van Varik naar de UNESCO in Parijs. Hij wilde de wereld aantonen dat grond is van onze planeet aarde en niet van ons mensen. Dus de mens kan geen waarde hechten aan grond. Het leven kan daardoor goedkoper omdat we dan geen grondkosten kennen!

Vandaar werden we in 2 groepen met het pontje over gezet naar de andere kant. Mooi uitzicht op de rivier met al zijn prachtige oeverstranden. Je zou er zo strandhuisjes willen neerzetten.
Over de dijk langs de Waal fietsten we lekker rustig naar Tiel.. We voelden ons verheven, zo hoog op de dijk., neerkijkend op de daken van dijkhuisjes en dijkdorpjes. Met een grote rivierpont kwamen we haast direct aan in het centrum van Tiel. Dus we waren rap bij de van tevoren gereserveerde plaatsen in restaurant Het hart van de Betuwe. Mooi gegroepeerd, lekker gekletst en gegeten. Daarna bezochten we het hart van Tiel in de oude Herensociëteit, museum Flipje Tiel. Op de bovenste verdieping zagen we het archeologische gedeelte van het museum. Tiel is oud, heel erg oud. Het dateert al van voor de Romeinen. Op de verdieping lager werden we geconfronteerd met de ontwikkeling van Tiel door de jaren heen. Ooit een belangrijke Hanzestad.

Halverwege de middag gingen we weer op de fiets naar hetr volgende doel. Maar onderweg werden heel kort verrast met het stadje van de Oranjes; Buren. Daarna bereikten we het grote kenmerk van de Betuwe; de kersenboomgaard. We werden ontvangen met thee en een kersentaartje onder de netten. Dec kersenteler wist ons veel te vertellen over de ontwikkeling van kersenteelt, van kersenbomen naar kersenstruiken en de vele soorten kersen. Dat gingen we in de kersenboomgaard controleren. Hier en daar konden we al kersen plukken en proeven. Diverse kersensoorten en dus verschillende smaken. Heerlijk. Bij het weggaan kregen we allemaal een grote bak kersen mee. Helaas hebben wij die niet lang kunnen bewaren. Ze waren zo maar op!

Wij rijden vaak over de A15 langs de Betuwe en Tiel. Het gaat gewon aan je voorbij. Voor het eerst in ons leven eens echt de Betuwe met de stad Tiel verkent o.l.v. Huub Oostendorp. Fantastisch hoe Huub ons zijn leefgebied van zijn jeugd ons heeft laten ervaren. Zelfstandig hadden we niet ontdekt wat we nu op een dag hebben meegemaakt.

Huub en Novavita, bedankt!