2022

Verslag bezoek aan het Rijksmuseum “Achter de Schermen”

150 150 Novavita

Verslag bezoek aan het Rijksmuseum “Achter de Schermen”.

 

Dinsdag 10 oktober 2022 heeft een delegatie van Novavita een bezoek gebracht aan het Rijksmuseum in Amsterdam. Het was een bijzonder bezoek. Niet de kunstvoorwerpen en schilderijen werden bekeken, maar de wijze waarop de kunstschatten in optimale conditie worden gehouden en beveiligd.

De rondgang werd begeleid door een medewerker van de afdeling Veiligheidszaken, die ook uitleg gaf hoe een en ander, onzichtbaar voor het publiek, wordt vormgegeven en uitgevoerd. Zeer interessant! De gemiddelde bezoeker heeft geen idee wat er allemaal bij komt kijken om zo’n organisatie draaiende en veilig te houden. Zo’n 400 medewerkers zijn daarvoor dag en nacht in de weer.

Na ontvangst met koffie in het Atelier gebouw in de Hobbemastraat, hebben we via de ondergrondse ingang waar ook de kunstvoorwerpen worden aangeleverd, het museum betreden.  We zijn in de kelders geweest waar de luchtbehandeling installaties staan, hebben één van de torens beklommen, hebben over het dak boven de hoofdingang gelopen (met zeer fraai uitzicht over het Museumplein en omliggende straten) om via de tuin weer terug te lopen naar het Atelier gebouw.

Op verzoek van het museum, uit veiligheidsoverwegingen, geen uitgebreid verslag van wat wij allemaal hebben gezien en ervaren. Daarom ook wat foto’s van algemene aard, die een indruk geven van wat hierboven is beschreven.

Cas van Overeem

Roeien in de Botshol

1024 768 Novavita

Roeien in de Botshol

“Ook in september kan het mooi weer zijn” zei Huub Oostendorp en dat was het geval.  Iedereen had de botenverhuur kunnen vinden dankzij navigatiesystemen en dankzij de routebeschrijving van deelnemer Paul Hoogers die op verkenning was geweest.

Na een korte inleiding over het natuurgebied, dat tijdens het broedseizoen alleen toegankelijk is voor broedvogels en boswachters van natuurmonumenten gingen de 24 deelnemers met zes gidsen van IVN De Ronde Venen en Uithoorn in roeiboten op zoek naar  bijzondere flora en fauna van het gebied.

Zij gingen galigaan ontdekken dat er groeit dankzij brak water. Het vleesetende plantje zonnedauw vinden op een stuk verend veenland. Luisteren naar vogels die je zelden ziet maar wel kan horen zoals de snor, de rietzanger en de karekiet. Turen naar predatoren als buizerds en kiekendieven die vaak op uitkijkposten zitten. Gewoon genieten van op het water zijn en dan bij verrassing een visarend signaleren, bovenin een kale boom. Het was er allemaal. Zo boeiend kan natuur dichtbij huis dus zijn.

Lunch in restaurant De Voetangel

Twintig deelnemers genoten van een broodjesmenu in de serre van een voormalig brugwachtershuis aan wat ooit een ‘zand- en jaagpad’ was tussen Amsterdam en Utrecht. Alles even lekker en goed verzorgd.

Rondwandeling Waverhoek

Onder leiding van vogelaar Ton Koekenbier wandelden de overgebleven diehards een rondje door nieuwe natuur. Het was de vraag welke vogels er nog zouden zijn: kluten en kemphanen die hier komen broeden zijn al weggetrokken en lepelaars zijn gaan foerageren in andere natuur dichtbij. Ton Koekenbier attendeerde evenwel op allerlei moois en liet ieder die wilde door de telescoop kijken. De wandeling was zeker de moeite waard: een rivierkreeft gevonden en nog wat bijzondere vogels waaronder de watersnip ‘gespot’. Het was een heerlijke dag.

 

Ria Waal-Klandermans

 

Workshop Marsepein maken door Ron en Koos

150 150 Novavita

Donderdag 1 december hebben we genoten van een inspirerende workshop op de  Nova College Campus in Haarlem.

Ron en Koos leerde ons alles over de wereld van marsepein. Koos had zelf heerlijke kruidnootjes en pepernoten gebakken om tussendoor van te snoepen. Wat een feest.
Koos nam ons stap voor stap mee, eerst handen wassen, dan het marsepein rollen tot een mooie bal en vervolgens een dobbelsteen, konijn en olifant boetseren. Er kwam nog wat vloeibare chocolade aan te pas voor de finesses. De ogen van de dobbelsteen, het konijn en de olifant werden met uiterste precisie gevuld met chocolade.
De deelnemers waren (sommige met de tong uit de mond) geconcentreerd bezig om er iets moois van te maken.

Daarna werden we in het restaurant onthaald op een heerlijk diner. Wat kun je hier toch vreselijk lekker eten. Mooi om te zien dat het restaurant lekker vol zat!

Dank Ron en Koos (en dochter van Koos) voor de heerlijke avond!
Wij hebben alvast heerlijke presentjes voor pakjesavond.

Vergeet je niet in te schrijven voor de komende workshops, 13 december lunch in het Nova Restaurant en 14 december de Wijnproeverij door Aloys in Hoofddorp en de lezing van Tanja in IJmuiden.
Inschrijven voor alle workshops en evenementen gaat vanaf nu via de website, gewoon de reserveringsbutton aanklikken.

 

Gea Meems

 

Start Leesclub Novavita

150 150 Novavita

Maandag 28 november kwam voor de eerste keer de Novavita leesclub bij elkaar.

De leesclub telt 7 leden. Waar het ene lid aangaf graag uit de comfortzone getrokken wil worden door boeken te lezen die hij/zij anders nooit zouden kiezen, hadden andere als motivatie het intensieve lezen weer op te willen pakken.
Met elkaar hebben we wat startafspraken gemaakt. Eens in de 6 a 8 weken komen we bij elkaar om een boek te bespreken.
Zo hebben we per keer een andere voorzitter, degene die het boek bepaalt zit ook voor. Met elkaar de locatie voor de volgende keer afgesproken en het eerste boek wat we gaan lezen en bespreken.

Gekozen is het boek Zwart Schuur door Oek de Jong.
Eind januari komen we in Beverwijk bij elkaar om onze bevindingen over het boek te delen.

Er kunnen nog 1 of 2 leden toegevoegd worden aan de leesclub.
Vind je het leuk om aan te sluiten mail dan naar geameems@hotmail.com

Gea Meems

 

Lezing Ank Engel 17 november

150 150 Novavita

Lezing Ank Engel, Alweer een waterval.

Donderdag 17 november. Laurens Baecklaan Beverwijk

Ank Engel is naast oud collega docent ook een schrijfster van boeken en zo vertelde zij ook van toneelstukken.

In de lezing vertelt Ank hoe ze is gekomen tot het schrijven van haar nieuwe boek. De voornaamste reden is om de kinderen in haar familie mee te nemen naar het verleden. Hoe gingen mensen vroeger op reis en wat was de reden van die reis.
Dat die reden niet alleen maar plezierig was is duidelijk in haar boek.

Mooi dat Ank ons meenam naar haar inzichten als schrijfster.
Het riep bij de aanwezigen  herinneringen op en er ontstond regelmatig een levendig gesprek.

 

Ank hartelijk dank voor de fijne lezing.
En wat zijn wij toch trots op de vele talenten die er in ons Novavita ledenbestand huizen!

(Hieronder een korte beschrijving van het boek.

Alweer een waterval gaat over vakanties, vrolijke ontspannen vakanties, dichtbij huis en ver weg, met als hoogtepunt een rondreis in Californië in 1993 in het gezelschap van reisgenoten uit verschillende landen en een enthousiaste gids.
Een geweldig landschap met heel veel mooie watervallen!
Alweer een waterval gaat ook over andere reizen, gedwongen onder barre omstandigheden in de tijd van de Tweede Wereldoorlog. Het gaat over de herinneringen van de oorlogsgeneratie en de verhalen die de auteur en leeftijdgenoten van de eerste naoorlogse generatie hebben gehoord, een geschiedenis, die gaat over angst, verdriet, wreedheid, verraad en gelukkig ook over moed, hulpvaardigheid en medeleven. Of we nu een monument bouwen, een steen leggen of een boek schrijven, we mogen het verleden niet vergeten.

De auteur, Ank Engel, geboren in Amsterdam in 1950, studeerde in 1975 af aan de faculteit geschiedenis van de Vrije Universiteit. In 2019 verscheen haar boek ‘ Waar mijn brood is, is mijn vaderland

 

Bezoek Boerhaave museum

150 150 Novavita

Op 10 november waren we te gast bij het Rijksmuseum Boerhaave in Leiden. De 23 leden die zich uiteindelijk hadden aangemeld kregen in twee groepen een rondleiding door het museum. In tegenstelling tot menig ander museum is dit een museum waar vooral aandacht wordt besteed aan wetenschap, met bijzondere aandacht voor wetenschappers van Nederlandstalige achtergrond.

 

We begonnen de rondleiding bij het schilderij waarop de familie Boerhaave staat afgebeeld. Uit overlevering wordt verteld dat het een zeer harmonieus gezin was zoals ook te zien op het schilderij. Boerhaave werd in 1701 lector geneeskunde aan de Universiteit Leiden. Van 1709 tot 1729 was hij hoogleraar botanie en geneeskunde aan de Universiteit Leiden en later, vanaf 1718 tot 1729, ook in de chemie.

  

Het museum waarin de rondleiding gegeven is, was vroeger het universiteitsgebouw waar Boerhaave zelf ook onderzoek deed en lector was. Tijdens de rondleiding was er ook aandacht voor Christiaan Huygens, uitvinder van de slingerklok en ontdekker van vele natuurkundige verschijnselen, zoals de golftheorie van licht.

Ook de moderne wetenschap kwam uitgebreid aan bod. Hoe gaan we met de aarde om. Er is ook een schaalmodel te zien van de Webb telescoop. Al snel bleek dat een eenmalig bezoek volstrekt onvoldoende was om alle informatie die er is in het museum te kunnen behappen. Een prachtig museum en zeer de moeite waard om nog eens te bezoeken.

Verslag Jaarvergadering 2022

150 150 Novavita

Verslag jaarvergadering NOVAVITA 27 oktober 2022

In de mug op de Zijlweg in Haarlem hebben we onze jaarlijkse ledenvergadering gehouden. Het was in dit geval een bijzondere bijeenkomst omdat Huub Oostendorp na 12 jaar afscheid nam als voorzitter van onze vereniging. Voor de laatste keer opende hij de vergadering en gaf meteen een korte terugblik op zijn 12-jarig voorzitterschap. Bij binnenkomst van de leden werd hij verrast door velen die hem een flesje bier aanboden met daarbij een persoonlijke wens dan wel bedankje. Als compensatie voor al dat bier werd er door Barbara hem een plant aangeboden.

    

Na het welkomstwoord van Huub werden bij acclamatie drie nieuwe bestuursleden gekozen. Dat zijn Gea Meens (lid), Cas van Overeem (lid) en Ton Beemster (voorzitter)

Ton Beemster nam vervolgens de leiding over de vergadering over en bedankte Huub. Later zou het formele afscheid zijn. In zijn toespraak is vooral ingegaan op de activiteiten die er na de corona periode zijn geweest en een vooruitblik op de komende activiteiten. Extra aandacht is er besteed aan de oprichting van de eet- en leesclub en daarnaast de fiets- en wandelclub. Geconstateerd is dat we een levendige vereniging zijn met zo’n kleine 300 leden. Dat het bestuur niet alle activiteiten zelf kan organiseren met 5 personen is ook duidelijk en daarom werd er ook een beroep gedaan op de inzet van de leden.

  

Zoals inmiddels een traditie is kreeg de voorzitter van het College van Bestuur Florus Roelofsen de gelegenheid om de ontwikkelingen binnen het Nova College te schetsen. We staan er als Nova College goed voor en er is nog groei in het studentenaantal. Jammer genoeg is wel geconstateerd dat de groei in het Beverwijkse achterloopt. Daarom wordt voor die locatie ook een ontwikkelingsplan gemaakt. Er wordt gewerkt aan een nieuw beleidsplan voor de toekomst waarbij Florus aan gaf dat het thema “groeien als mens” dat de slogan is van ons college nog erg actueel is. In de discussie die met de zaal volgde is er aandacht gevraagd voor hoe je jonge mensen kan verleiden om te studeren op het Nova College.

       

Nu was er tijd voor ontspanning. Peter Velsenboer en Kees Duin hadden een pub quiz gemaakt en er werden tweetallen gevormd.  De thema’s waren sterk uiteenlopend. Van voor welk land kom een bepaalde voetballer uit tot uit welke film komt een bepaalde quote. Het zorgde voor veel vragende gezichten, maar ook voor enthousiaste kreten van “dat weet ik”. In de daaropvolgende pauze is er afscheid genomen van Huub als voorzitter, maar natuurlijk nog lang niet als lid hopen wij.

Het afscheid van Huub was een feestelijke aangelegenheid waarbij hij toegesproken is door Ton. Hieronder staat de tekst.

 

Beste Huub,

Het lijkt me gek Huub om nu voor de tweede keer in je leven toegesproken te worden vanwege je onschatbare waarde voor de organisatie die het Nova College is. Maar dat is dan ook je eigen schuld.

Toen twaalf jaar geleden Hans Snijders onder andere jou vroeg om een vereniging op te zetten van oud-werknemers van het Nova College zal je niet gedacht hebben dat je zolang deze kar zou trekken. Ongetwijfeld heb je bij de start wel nagedacht of het wat zou worden, maar uiteindelijk heb je besloten het aan te pakken.

Dat deed je natuurlijk niet alleen. Je hebt daarbij altijd als voorzitter je omringd geweten van medebestuursleden. Die van het eerst uur wil ik wel noemen, want zonder hen was de vereniging niet zo’n succes geworden zoals hij nu is. Dirk Ranzijn, Ineke Bouwhuis, Rob Verhoef en Ron sluis hebben mede de basis gelegd voor onze vereniging. Ik wil voor hen dan ook een hartelijk applaus vragen.

Een ding vertel je zelf er altijd bij. De vereniging begon als Nova Vitaal. Een logische naam voor oud-werknemers die zich verbonden voelen met het Nova College en ook graag meedoen aan sportieve en ook minder sportieve uitjes. Jammer genoeg moest het vitale ervan af omdat er binnen het college al een werkgroep was met dezelfde naam. Daarom heten we nu NOVAVITA wat eigenlijk zoveel zegt als “NOVALEVEN”. En leven hebben jullie in de brouwerij gemaakt. Ik stel overigens voor om het maar bij de naam NOVAVITA te houden, anders moeten we filosofische vragen gaan beantwoorden wat NOVALEVEN is en hoe we daar vorm en inhoud aan geven.

Een ding wordt vaak over het hoofd gezien en dat is dat je naast voorzitter ook de moderator van onze site bent geweest. Vanaf 2015 staan er korte verslagen en bijbehorende foto’s op onze site.

Een groot voordeel van lid te zijn van NOVAVITA is in tegenstelling tot je werkzame leven dat Rietje ook mee kan bij de activiteiten. En dat is toch voor jullie beiden veel gezelliger.

Kortom, we zullen je missen als voorzitter en bestuurslid van NOVAVITA. De vereniging is jou veel dank verschuldigd. Daarom heeft het bestuur van NOVAVITA besloten om jou tot enig erelid te maken van de vereniging en je daarbij de behorende oorkonde te overhandigen. Ook hebben we gemeend om je een cadeau aan te bieden, waarvan we hopen dat je daar bijzonder van zal genieten.

    

Na dit afscheid was er de finaleronde van de pub-quiz met vier teams. Er werd hard gestreden om de plaatsen 1, 2 en 3. Na de prijsuitreiking was er nog een gezellig samenzijn waar oude verhalen en ook nieuwe ervaringen werden uitgewisseld. We kunnen terugkijken op een zeer geslaagde jaarvergadering met als hoogtepunt het afscheid van Huub als voorzitter.

 

Amsterdamse School

1024 768 Novavita

Amsterdamse School

1 november 2022

Ondanks de onheilspellende weersvooruitzichten op de vooravond van deze excursie bleken de weergoden ons weer gunstig gezind. Weliswaar met een aardig briesje, maar ook met een weldadig zonnetje hebben we onze wandeling in de Spaarndammerbuurt in Amsterdam volbracht. Met 16 personen verzamelden we ons eerst in het museum Het Schip: het informatiecentrum over de bouwstijl Amsterdamse School. Daar ontmoetten we onze gids Nynke, die ons meenam op een 2 uur durende wandeling door de buurt.

Voor uw begrip is het noodzakelijk om een paar zaken te weten:

– In 1901 werd de 1e woningwet door de 2e kamer aangenomen. In die wet werd het particuliere belang in huisvesting aan banden gelegd; werd er een eind gemaakt aan de ellende van de krotwoningen, kwamen er eisen waaraan een woning moest voldoen (licht, beluchting, sanitair, stromend water, oppervlakte), vloeide er geld van Gemeente en Rijk naar de volkshuisvesting en kregen woningbouwverenigingen de ruimte om grote huisvestingsprojecten op te zetten. Via een bestemmingsplan van de gemeente werd het gebied tussen de houthavens in het zuiden en de spoorlijn Amsterdam – Haarlem in het noorden aangewezen als de plek om die te projecten te realiseren: de Spaarndammerbuurt.

– De verzuiling kende in de eerste decennia van de 20e eeuw haar hoogtepunt. Zo waren er vele woningbouwverenigingen met een eigen signatuur: Protestantse, Rooms Katholieke, Socialistische en Liberale woningbouwverenigingen. En al die zuilen kregen hun eigen grote arbeidershuisvestingsproject in deze buurt. En dat is nu nog allemaal terug te zien; ze gaven alle een andere invulling aan de idealen waar ze voor stonden. Het zal geen verbazing wekken dat met name de socialistische woningen moesten bijdragen aan de verheffing van de arbeidersklasse.

Onze rondleiding startte op de binnenplaats van het museum. Daar is in een container een krotwoning, zoals Amsterdam er in de 19e eeuw tienduizenden bezat, nagebouwd. Een gezin van 7 personen moest er leven op 30 m² : koud, vochtig (schimmel), geen stromend water, geen sanitair en geen enkele privacy. Aan het eind van de wandeling bekijken we een woning, die door zo’n woningbouwvereniging gebouwd is en het verschil is overduidelijk.  Het is niet voor niets dat in die tijd de term “arbeiderspaleisjes” vaak gebruikt werd. Degelijke en fatsoenlijke woningen met licht, lucht, water, sanitair en ruimte.

We vertrekken vanuit het meest iconische complex “het Schip” gebouwd door de socialistische woningbouwvereniging “Eigen Haard” (architect Michel de Klerk). Het woonblok is ongelooflijk rijk gedecoreerd met complexe baksteenpatronen, dakpannen op de meest onmogelijke plaatsen, ornamenten, beeldhouwwerk, torentjes, bijzondere ramen en ga maar door. Het is werkelijk een feest voor het oog met zijn vloeiende lijnen en bijzondere baksteenspel. René de Reuver, van oorsprong Bouwkunde docent, vroeg of de rondleidster wist waarom de borstwering onder de ramen zo hoog is. Want normaal kun je zittend in een stoel uit het raam kijken. Dat is hier niet het geval: de borstwering is te hoog. Volgens René heeft de architect dat bewust gedaan, want als je zittend in een stoel niet uit het raam kunt kijken, ga je je vervelen. En als je je verveelt, pak je een boek om te gaan lezen. En zo komt de arbeider meer te weten en verheft hij zich. Waar of niet; het is een mooie anekdote.

Pal er tegenover ligt het complex van de protestantse vereniging. Streng en statig is het, maar zonder enige versiering en de voordeuren uitkomend op de straat, terwijl bij de andere complexen alles gegroepeerd is rond grote binnentuinen. Hier speelden de kinderen vrijuit en de moeders konden ze vanuit de woningen in de gaten houden. We wandelen door naar een ander prachtig complex, de Zaanhof, gebouwd door de wat liberalere socialistische vereniging “het Westen” (architect Herman Walenkamp). Door zijn witte topgevels en lommerrijke binnentuin waan je jezelf in het Mediterrane zeegebied. Via de noordgrens van het gebied, de Spaarndammerdijk, wandelen we naar het Zaandammerplein dat omgeven wordt door gemeentelijke wooncomplexen (architect  K.P.C. De Bazel).  Via het Spaarndammercarré, 4 woningblokken speciaal gebouwd voor de arbeiders van de Westergasfabriek, komen we uit bij het Postkantoor. Het gebouwtje is nog in de oorspronkelijke staat. Voor architect De Klerk was dit kantoor van groot belang: de arbeiders konden hier hun verdiende geld ophalen in plaats van, zoals toen gewoon was, in de kroeg. Ook hiermee kon hij bijdragen aan een beter lot van de arbeidersklasse. Leuk detail voor ons gepensioneerden: er was zelfs een loket voor  pensioenbetalingen.

Aan het eind van de rondleiding bezoeken we nog een modelwoning in het complex “het Schip”. Wat een verschil met het startpunt van de rondleiding: de krotwoning. Nu een kleine 3-kamer woning met keuken en toilet in een degelijk gebouwd wooncomplex en dat voor een acceptabele huurprijs. Met recht kun je zeggen dat rond 1920 een enorme sprong voorwaarts is gedaan op het gebied van huisvesting.

Ter afsluiting van de middag hebben we de vaste collectie van het museum bekeken en natuurlijk nog een drankje genomen. En zo kwam er rond 16.00 uur een einde aan deze boeiende en leerzame middag.

 

Huub Oostendorp

 

 

 

 

 

Fietstocht Gooi en Vechtstreek

1024 768 Novavita

 

Fietstocht Gooi en Vechtstreek

23 augustus 2022

 

Het is ditmaal Gert Wenning en zijn vrouw die ons meenemen op een door hen uitgezette fietstocht. Met z’n twaalven trekken we erop uit op een stralende dag met nauwelijks wind; een fantastische fietsdag.

De tocht blijkt er één vol afwisseling te zijn. Historische en pittoreske plaatsen: Muiderslot, Muiden. Naarden Vesting, Weesp, maar ook prachtige landschappen zoals het IJmeer, De Bussumerheide, de prachtige plassen van Ankeveen, de Spiegelplas en langs de schilderachtige Vecht. Zelf vind ik het leuk door de statige, lommerrijke lanen van Bussum te fietsen.

Onderweg hebben  we zowel koffie gedronken als de lunch gebruikt op een mooi terras aan het water.

Kortom het is een luisterrijke dag geweest en we bedanken Gert en zijn vrouw. De volgende route wordt verzorgd door Aad Damiaans; ik heb begrepen dat hij een deel van de Waterlinie route bij Hoofddorp wil fietsen. Ik kijk er nu al naar uit.

Huub Oostendorp

 

 

 

 

 

 

 

Rondvaart & Bavo Haarlem

1024 768 Novavita

Haarlem: Rondvaart en St. Bavo

Een boottochtje en een rondleiding met oud collega’s die na hun pensionering boeiende bezigheden hebben gevonden als rondvaartkapitein, als stadsgids of gids van de St. Bavo. Ze namen ons mee in hun enthousiasme.

Rondvaart

Ernst Huitzing verwelkomde ons aan boord van een open sloep, zette een audiotour aan en voegde zelf informatie toe. Om dat keurig synchroon te laten lopen was soms best lastig, ook door commentaar en vragen. Er was namelijk nogal wat kennis en nieuwsgierigheid aan boord. Maar we  genoten van wat we hoorden en zagen, want wat is Haarlem interessant qua bebouwing en geschiedenis.  Veel hoogtepunten zoals de Bavo Koepelkathedraal van Joseph Cuypers waren goed te zien vanaf het water. De hele rondvaart was mooi. We gingen dan ook voldaan van boord.

Stadswandeling

Er was een spontaan intermezzo met een stadswandeling langs mooie hofjes, gildehuizen en brouwerijen. Sluip-door-kruip-door gingen we naar het mooiste hofje van Europa, waar we ons stil  hielden, slechts de vogels hoorden. Vervolgens langs Letters van Johan Enschede, over pleintjes, langs kerken en door de rosse buurt richting de Grote Markt.

 

Rondleiding St. Bavo

De lunch was voor bijpraten en voor onze gidsen om de rondleiding in de St. Bavo nog op te frissen. Emmy Meijer en haar collega-gids wisten veel van het gebouw, de historie, de oplossingen bij bouwproblemen, de gewelven en het orgel. Maar ook van kunst en geloof, van aardse zaken zoals verhalen rond knekels en grafplaten. Ze kenden allerlei mythes rond geloofsvoorstellingen maar ook rond profane zaken. Intussen konden wij de St. Bavo in ons opnemen. Het was Saenredam in het echt. Wat een mooie kerk.

 

Het was een heerlijke dag.

Ria Waal,

 

 

N.B. De lunch was om herinneringen op te halen. Met enkele oud collega’s van de Wenckebach mts gingen we tijdens de lunch terug naar Andere Tijden. We hadden het over vieringen, leerlingen, schoolfeesten, bier en baarden. Zo leuk om bijzonderheden op te halen. Er kon veel in andere tijden constateerden we.

 

 

 

 

 

  • 1
  • 2